Triglouchin(-de-mar)
Triglochin maritima
Juncaginaceae
Nom en français : Troscart maritime.
Descripcioun :Li triglouchin soun de planto de palun. Aquéu fai de rizoumo, ço que douno de coulounìo. Li fueio soun poupouso, e lis enflourejado (grapo) soun facho de noumbróusi flour (20 à 100) sènso bratèio. Es uno planto raro que trachis toujour pas trop liuen de la mar. Coumpara emé lou triglouchin-de-mar que ié sèmblo un pau, mai èi mai e trachis subretout en mountagno.
Usanço :Li grano sarien bono grasihado.
Port : Erbo
Taio : 40 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Triglochin
Famiho : Juncaginaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Palun
- Prado
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Triglochin maritima L., 1753
Erbo-di-mousco(-di-fueio-luencho)
Epipactis distans
Orchidaceae
Nom en français : Epipactis à feuilles distantes.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-mousco trachis en mountagno subretout dins li pinèdo à pin-gavot. Es uno planto rèdo e drecho que porto de fueio de 30 à 70 mm, espassejado, un pau redouno e subretout dreissado contro la cambo à 30-60°. Lou bout de la labreto (epichile) èi blanc alor qu'avans èi marroun (ipochile). Li tepalo d'en dedins soun pulèu un pau roso. Poudèn apoundre que li poulinìo parton en douliho après quàuqui ouro (mai pas dessuito).
Usanço :Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 14 à 16 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pinedo
- Bos caud
- Óuriero de bos
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Epipactis distans Arv.-Touv., 1872
(= Epipactis helleborine subsp. orbicularis (K.Richt.) E.Klein, 1997 )